سلام دوستان عزیزم ‎زمانی که متوجه شدم درگیر بیماری سرطان شدم، گویی دنیا برام به آخر رسیده بود. در ناباوری بودم و تصور اینکه بخوام مسیر درمان را شروع کنم برام دور از ذهن بود. اما همه چی خیلی سریع اتفاق افتاد و پا در راهی گذاشتم که فقط یک انتخاب داشتم و اونم شروع درمان. میدونستم راه سختی در پیش دارم.

هم جسمم،هم روحم درگیره و تنها کسی که میتونه منو سرپا نگه داره و شرایط را بپذیرم،خودم هستمو خودم..عزیزانی که در کنارم هستن قوت قلبمن.

خلاصه به خودم گفتم آخرش میخواد چی بشه؟!

وقتی قدرت انتخاب نداری پس باید همون یک راه را قوی و امیدوار پیش بری تا به نتیجه برسی. این شدکه جلسه ی اول شیمی درمانی را با یه نگرانی و استرس کنترل شده شروع کردم و این کنترل را مدیون دوست عزیزم ریحان هستم که قبل از عمل و شروع درمان با راهنمایی هاش، دلداری هاش، و حس خوبش منو آماده ی این راه پرپیچ و خم کرد..😘❤

اینم بگم که اصلا فکر نمیکردم روزی برسه که توان اینرا داشته باشم که این جا درمورد بیماریم صحبت کنم یا عکس بدون مو بگذارم. اما خدا را شکر از نظر روحی قوی هستم و امیدوار و برام فرقی نداره از نظر ظاهری چه تغییراتی کردم، چون یقین دارم اینروزها میگذره و من قویتر میشم💪✌

هیچکدوم ما از بازی روزگار خبر نداریم، پس چه بهتر آماده ی هر اتفاقی باشیم و در راه رسیدن به هدف صبور باشیم و قوی.

اگر خسته شدیم، اگر اشکی ریختیم دلیل بر ضعیف بودن ما نیست، دلیلش اینه که میخواهیم با انرژی بیشتری ادامه بدیم.

یادمون باشه روزهای خاکستری موندنی نیستن

به امید روزهای روشن❤