اواخر اردیبهشت سال نود و شش، در سن سی و سه سالگی متوجه یک توده قابل لمس در سطح بالای سینه ی راستم شدم. به اصرار همسرم به پزشک متخصص زنان مراجعه کردم که بعدها فهمیدم تشخیص و نگرانی این پزشک بی دلیل نبود، ایشان برای من سونوگرافی و ماموگرافی اورژانسی تجویز کردند اما بخش مربوطه برای ماموگرافی بنده را پذیرش نکردند به علت سن پایین و خانم سونوگراف هم بعد از سونوگرافی گفتند هیچ مشکلی نیست فقط توده ی خیلی کوچکی وجود دارد که احتمالا خطر ساز نیست و با ویتامین ای حل می‌شود.

انقدر خیالم راحت شد که تا یک ماه نتیجه را به پزشک نشان ندادم. هیچ نشانه ای از درد وجود نداشت. فقط گاهی تیر می کشید. در ماه خرداد به پزشک متخصص پستان مراجعه کردم و مجددا انجام سونوگرافی برام تجویز شد، با وجود اینکه خانم پزشک به بدخیم بودن تومور مشکوک شده بودند این موضوع را مطرح نکردند و فقط دستور جراحی دادند.

متاسفانه در بسیاری از موارد بی اعتمادی بیمار به سیستم پزشکی موجب به تعویق افتادن روند درمان می شود و همین موضوع من را وادار کرد به چندین پزشک مراجعه کنم
و سومین و چهارمین سونوگرافی رو هم انجام بدم. اما در سونوگرافی به صورت قطعی تشخیص واضحی در کار نبود. پزشکم امید می داد که ممکنه توده خوشخیم باشه و لازم به جراحی نباشه.

برام دستور ام ر آی تجویز کردند، بی خبر از اینکه بیماری م در حال پیشروی ست،سه هفته در انتظار وقت ام آر آی مرکز مورد تایید پزشکم و دو هفته در انتظار جواب ماندم. متاسفانه تشخیص بیماری مشکوک به کارسینوم پستان راست تایید شد و سایز توده حالا به 9 میلی متر رسیده بود و پزشکم هنوز در مقابل صدور دستور جراحی مقاومت می کرد